Faraon - Strona 210

- A to ciekawe... Cóż on robi?...
- Po kilka razy na dobę - odparł Tutmozis - odprawia solenne nabożeństwa w
najtajemniejszej części świątyni i nakazuje swoim kapłanom, aby uważali: czy bogowie nie
podnoszÄ… go w powietrze podczas modlitwy?...
- Cha!... cha!... cha!... - zaśmiał się następca. -I to wszystko dzieje się tu, w
Pi-Bast, pod naszym okiem, a ja nic nie wiem...
- Tajemnica kapłańska...
- Tajemnica, o której mówią wszyscy w Memfisie!... Cha... cha... cha!... W cyrku
widziałem chaldejskiego kuglarza, który unosił się w powietrzu...
- I ja widziałem - wtrącił Tutmozis - ale to była sztuka. Tymczasem Mefres chce naprawdę
wznieść się nad ziemię na skrzydłach swej pobożności...
- Niesłychane błazeństwo!... - mówił książę. - Cóż na to inni kapłani?
- Podobno w świętych papyrusach są wzmianki, że dawnymi czasy bywali u nas prorocy
posiadający dar wznoszenia się w powietrze, więc kapłanów nie dziwią chęci Mefresa. A że,
jak ci wiadomo, u nas podwładni widzą to, co podoba się zwierzchnikom, więc niektórzy
święci mężowie twierdzą, że Mefres naprawdę podnosi się w czasie modlitwy na grubość paru
palców nad ziemię...
- Cha!... cha!... cha!... I tą wielką tajemnicą bawi się cały dwór, a my tu jak chłopi
albo kopacze nawet nie domyślamy się cudów sprawianych pod naszym bokiem... Nędzna dola
następcy egipskiego tronu!... -śmiał się książę.
Gdy się zaś uspokoił, na powtórną prośbę Tutmozisa rozkazał: przenieść Sarę z dzieckiem z
izby czeladniej do pałacyku, który w pierwszych dniach zajmowała Kama.
Służba następcy była zachwycona tym rozporządzeniem pana, a wszystkie służebne,
niewolnice i nawet pisarze odprowadzili SarÄ™ do nowej siedziby z muzykÄ… i okrzykami
radości.
Fenicjanka usłyszawszy hałas spytała o przyczynę. A gdy jej odpowiedziano, że Sara
wróciła już do łask następcy i że z domu niewolnic znowu przeniosła się do pałacu,
rozwścieczona eks-kapłanka wezwała do siebie Ramzesa.
Książę przyszedł.
- Więc tak poczynasz sobie ze mną?... wrzasnęła nie panująca nad sobą Kama. - Więc to
tak?... Obiecałeś mi, że będę pierwszą twoją kobietą, lecz zanim księżyc obiegł połowę
nieba, złamałeś przyrzeczenie?... Może myślisz, że zemsta Astoreth pada tylko na
kapłanki, a nie dosięga książąt?...
- Powiedz twojej Astoreth - odparł spokojnie następca - aby nigdy nie groziła książętom,
bo i ona pójdzie do izby czeladniej.
- Rozumiem - wołała Kama. - Ja pójdę do czeladzi, może nawet do więzienia, a ty przez ten
czas będziesz spędzał noce u swojej Źydówki!... Za to, żem dla ciebie wyparła się
bogów... ściągnęła na moją głowę przekleństwo... Za to, że nie mam godziny spokojnej, że
zmarnowałam dla ciebie młodość, życie, nawet duszę, ty tak mi płacisz...