lektory on-line

Faraon - Strona 3

arystokracji. Rzemieślnicy wyrabiający odzież, sprzęty, naczynia i narzędzia byli
samodzielnymi; pracujÄ…cy zaÅ› przy wielkich
budowlach tworzyli jakby armiÄ….
Każda z tych specjalności, a głównie budownictwo wymagało sił pociągowych i motorów: ktoś
musiał czerpać po całych dniach wodę z kanałów lub przenosić kamienie z kopalń tam, gdzie
były potrzebne. Te najcięższe mechaniczne zajęcia, a przede wszystkim - prace w
kamieniołomach, wykonywali przestępcy skazani przez sądy lub schwytani na wojnie
niewolnicy. Rodowici Egipcjanie mieli barwę skóry miedzianą, czym chełpili się gardząc
jednocześnie czarnymi Etiopami, żółtymi Semitami i białymi Europejczykami. Ten kolor
skóry, pozwalający odróżnić swojego od obcego, przyczyniał się do utrzymania narodowej
jedności silniej aniżeli religia, którą można przyjąć, albo język, którego można się
wyuczyć.
Z biegiem czasu jednak, kiedy państwowy gmach zaczął pękać, do kraju coraz liczniej
napływały obce pierwiastki. Osłabiały one spójność, rozsadzały społeczeństwo, a nareszcie
zalały i rozpuściły w sobie pierwotnych mieszkańców kraju.
Faraon rządził państwem przy pomocy armii stałej i milicji czy policji tudzież mnóstwa
urzędników, z których powoli utworzyła się arystokracja rodowa. Tytularnie był on
prawodawcą, naczelnym wodzem, najbogatszym właścicielem, najwyższym sędzią, kapłanem, a
na- wet synem bożym i bogiem. Cześć boską odbierał nie tylko od ludu i urzędników, ale
niekiedy sam sobie stawiał ołtarze i przed swymi własnymi wizerunkami palił kadzidła.
Obok faraonów, a bardzo często ponad nimi, stali kapłani: był to zakon mędrców kierujący
losami kraju. Dziś prawie nie można wyobrazić sobie nadzwyczajnej roli, jaką stan
kapłański odgrywał w Egipcie. Byli oni nauczycielami młodych pokoleń, wróżbitami, a więc
doradcami ludzi dorosłych, sędziami zmarłych, którym ich wola i wiedza gwarantowała
nieśmiertelność. Nie tylko spełniali drobiazgowe obrządki religijne przy bogach i
faraonach, ale jeszcze leczyli chorych jako lekarze, wpływali na bieg robót publicznych
jako inżynierowie tudzież na politykę jako astrologowie, a nade wszystko - znawcy
własnego kraju i jego sąsiadów.
W historii Egiptu pierwszorzędne znaczenie mają stosunki, jakie istniały między stanem
kapłańskim a faraonami. Najczęściej faraon ulegał kapłanom, składał bogom hojne ofiary i
wznosił świątynie. Wówczas żył długo, a jego imię i wizerunki, ryte na pomnikach,
przechodziły od pokolenia do pokolenia pełne chwały. Wielu jednak faraonów panowało
krótko, a niektórych znikały nie tylko czyny, ale nawet nazwiska. Parę razy zaś trafiło
się, że upadała dynastia, ak1aff, czapkę faraonów otoczoną wężem, przywdziewał kapłan.
Egipt rozwijał się, dopóki jednolity naród, energiczni królowie i mądrzy kapłani
współdziałali sobie dla pomyś- lności ogółu. Lecz nadeszła epoka, że lud skutkiem wojen
zmniejszył się liczebnie, w ucisku i zdzierstwie utracił siły, napływ zaś obcych
przybyszów podkopał rasową jedność. A gdy jeszcze w powodzi azjatyckiego zbytku utonęła
energia faraonów i mądrość kapłanów, i dwie te potęgi rozpoczęły między sobą walkę o
Nasi Partnerzy/Sponsorzy: Wartościowe Virtualmedia strony internetowe, Portal farmeceutyczny najlepszy i polecany portal farmaceutyczny,
Opinie o ośrodkach nauki jazy www.naukaprawojazdy.pl, Sprawdzony email marketing, Alfabud, Najlepsze okna drewniane Warszawa w Warszawie.

Valid XHTML 1.0 Transitional